مقایسه چهار ماده لیگنوسلولزی در تولید چندسازه چوب پلاستیک/ نانورس

در این تحقیق برای بهبود خواص فیزیکی و مکانیکی چندسازه چوب پلاستیک، از چند ماده لیگنوسلولزی (باگاس، ساقه برنج، گندم و چوب صنوبر) به‌عنوان تقویت‌کننده استفاده شده و همچنین اثر نانورس در چندسازه پلی‌پروپیلن/ چوب پلاستیک بررسی شده است. مقدار نانورس در سه سطح مختلف (صفر، 3 و 6 درصد وزنی) متغیر بوده است. ویژگی‌های مقاومت‌کششی، خمشی و ضربه مطابق با آیین‌نامه استاندارد ASTM اندازه‌گیری شدند. همچنین برای تفسیر نتایج عکسبرداری الکترونی پویشی (SEM) و عکسبرداری الکترونی انتقالی (TEM) و پراش اشعه ایکس (XRD) انجام گرفت. با استفاده از آزمون فاکتوریل دو عامله در قالب بلوک‌های کامل تصادفی تجزیه و تحلیل آماری انجام شد و مقایسه میانگین‌ها با استفاده از آزمون چند دامنه‌ای دانکن (DMRT) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که استفاده از باگاس و چوب صنوبر سبب افزایش ویژگیهای مقاومتی نسبت به دو ماده ساقه گندم و برنج گردیده است. با بررسی اثر میزان مصرف ذرات نانورس مشخص گردید که در صورت استفاده از 3 درصد ذرات نانورس ویژگیهای مقاومتی چندسازه به حداکثر رسیده است. بررسی نوع فازها و ریخت‌شناسی چندسازه نانو چوب پلاستیک به کمک طیف پراش اشعه ایکس و میکروسکوپ الکترونی نشان دهنده تشکیل ساختارهای بین لایه‌ای و درون لایه‌ای است. در صورت استفاده از 3 درصد ذرات نانورس جدایی نسبی لایه‌های سیلیکاتی (لایه لایه‌ای) مشاهده شد، که می‌تواند ناشی از تشکیل ساختار درون لایه‌ای باشد.